Monogamista

Nic... Kompletnie nic...
Żadnego czucia...
Klapa totalna...
Po prostu zdechł.
I gdy już miałem skapitulować, przypomniałem sobie, iż przecież faceci w moim wieku nigdy nie poddają się.
Spróbuję innym razem...
A teraz może gdzieś indziej...
Nadal nic.
Czy on już nigdy nie wróci do życia?
Czy to już jego ostatnie tchnienie?
Czy tak wygląda koniec?

- Cześć Renia, słuchaj, mogę sobie u Ciebie włożyć? - zadzwoniłem do kumpeli.
- Musisz? - odpowiedziała niepewnie.
- No, raczej – ja też już traciłem rezon.
- Jestem po nocce, ale dobra, przyjdź. Czego się nie robi dla kumpli – dodała ziewając.

- Wiesz, może na początek zrobimy to wolniutko – zaproponowałem.
- Ty tu rządzisz – odparła. Włożyłem więc najwolniej jak tylko potrafiłem.
Nic... żadnej reakcji.
- Spróbuj może tak szybko, gwałtownie – pomysł wydawał się dobry, więc włożyłem najgwałtowniej jak potrafię.
Zgadliście.
Martwy jak Lenin w Mauzoleum.
- Cóż... dzięki Reniu – rzuciłem na pożegnanie.
- Cała przyjemność po mojej stronie – odparła sennie.
Gdy byłem już w drzwiach, do głowy przyszedł mi jeszcze jeden pomysł:
- Renka, mogę jeszcze raz? Ostatni, obiecuję – mój błagalny głos chyba zrobił na niej wrażenie, bo się zgodziła.
- Nie czekając, aż się rozmyśli, szybko włożyłem i naparłem z całej siły...
- Mroczny, nie przejmuj się, to nie tragedia – rzuciła na odchodne.

Gdy już pogrzebałem wszelkie nadzieje, przypomniałem sobie, że nie próbowałem tego jeszcze w pracy. Zrobiłem to następnego dnia, zaraz gdy tylko otworzyłem sklep. Nie bawiłem się w żadne eksperymenty, po prostu wymacałem otwór pod ladą i włożyłem go.
Z początku nic się nie działo, a później... ruszyło. Najpierw ukazał się komunikat: wykryto nowe urządzenie, a chwilę później: urządzenie jest gotowe do użytku.
I tak, po przetestowaniu ponad trzydziestu różnych portów USB, okazało się, że mój Pendrive stał się monogamistą.