Jakbyś zatęsknił...

- Stasiek kurdeczka, po grzyba żeś to siano na łeb wsadził? - Euzebiusz wskazał wielki słomkowy kapelusz na głowie kolegi - Toż kurdeczka jeszcze mróz dupe ściska - dodał.

- Do tej... no znaczy się na Krym jadę - Stasiek nie krył dumy ze swojego pomysłu.

- Kurdeczka, toż tam ta... no, ewolucja jakaś, znaczy wojna czy jakoś tak. I Rusy są i kurdeczka gołosowania pilnują – dodał ściszonym głosem.

- Wielkie mi co. W czterdziestym szóstym ja Rusa bił, a w osiemdziesiątym pierwszym komucha. A łone też od Rusa przyleźli. To mi jakiejsik refendeuła zwisajo i powiewajo.

- A wiesz ty Euzebiusz - ściszył głos - tam teraz dwa tygodnie wczasów pińcet złotych. Pińcet złotych! Rozumisz? - dodał już całkiem konspiracyjnie. - Z żarciem i wódą do oporu. A ruska wóda to wisz…

- Kurdeczka, no i? - głęboka bruzda, która pojawiła się na czole Euzebiusza wskazywała na intensywny proces myślowy przy pomocy którego usiłował zrozumieć ostatnie zdanie Staśka.

- No i wychodzi tysiak za miesiąc, a za tyle to ja tu nie wyżyje - nerwowo rozejrzał się, czy aby ktoś nie podsłuchuje i dodał: - No to kupiłem cztery turnusy.

Euzebiusz uniósł brwi, bo stwierdził, że chyba pasowałoby wyrazić zachwyt. A poza tym w głowie zaświtał mu plan.

- Stasiek, a kurdeczka domem kto się zajmnie? - spytał siląc się na obojętność.

- A wiesz, nie pomyślałem o tym. Może Ty - spojrzał na Euzebiusza i pociągnął solidny łyk wina.

- Ja? - zdziwił się teatralnie.

- No gorąco się prosze - Stasiek już niemal go błagał.

- A jak kurdeczka gorąco, to może być – odpowiedział, szelmowsko uśmiechając się.

- Stasiek, kurdeczka nie bedzie cie długo, to se pomyślałem, że kurdeczka za domem zatęsknisz. No to kurdeczka prezent ci dam - mówiąc to Euzebiusz wyciągnął z reklamówki niezdarnie zapakowaną paczkę.

- Daj pyska, musze lecieć, bo późno. Obejrze se już w samolocie, do zobaczenia za dwa miesiące – odwrócił się na pięcie i pognał na odprawę.

Gdy już Stasiek napatrzył się z góry na świat, zachwycił się majestatycznie przepływającymi obok samolotu chmurami, przypomniał sobie prezent od Euzebiusza. Rozpakował paczkę, w środku był album ze zdjęciami. Na pierwszej stronie koślawymi listerami było napisane: Jakbyś kurdeczka tęsknił za domem. Przejrzał kilka następnych stron albumu, wszędzie były zdjęcia jego mebli.

Ogień wesoło tańczył w kominku. Indyk leniwie patrzył w siną dal. Euzebiusz jeszcze raz wziął do ręki pocztówkę. "Pozdrowienia z wakacji przesyła Stasiek. P.S. Wczora zaś oszczelali nasz hotel. Rusy są wszendzie" - przeczytał.

- A u mnie tylko w dupie - pomyślał. Po czym wrzucił kartkę w ogień. Razem z nogą staśkowego stołu.