Looking for the Summer

Ostatnie zimowe popołudnie

Tęsknota

Membrum virile

Skalne miasto Adršpach (Czechy)

Biały krzyż

Czas pozostanie ludożercą *

* - Stanisław Jerzy Lec

Przecież to nie ty rozkładasz te tory...

Życie bez miłości to cza­rodziej­ska la­tar­nia bez światła*

* - Johann Wolfgang Goethe

Drze­wo nie sma­gane wichrem rzad­ko kiedy wy­ras­ta sil­ne i zdrowe *

* - Seneka

...i tylko czasem motyl wspomnień przysiądzie...

Gdy szukam wspomnień, które trwały ślad pozostawiły we mnie,
kiedy podsumowuję godziny,które miały dla mnie znaczenie, odnajduję nieomylnie to,
czego żadne bogactwo nie zdołałoby mi zapewnić: 
nie można kupić przyjaźni człowieka związanego z nami
na zawsze doświadczeniami życia.

Antoine de Saint-Exupéry

Cela śmierci

Wskazówki zegara leniwie połykają kolejne minuty… mija pierwsza godzina… W słuchawkach Hetfield szepce mi do ucha:

So close no matter how far
Couldn't be much more from the heart
Forever trusting who we are
No, nothing else matters

Spod powiek spoglądam na innych. Czytają, słuchają muzyki, ktoś chyba się modli, bo bezgłośnie porusza ustami. Nikt na nikogo nie patrzy, nikt do nikogo nie odzywa się.
Bo i po co?
Siedzimy w celi śmierci. Każde z nas doskonale wie dlaczego tu trafiło, każde wie, że to może być jego ostatni dzień. Wyroki są wykonywane z przerażającą częstotliwością. Ułaskawienie to luksus.
W słuchawkach brzmi kolejna  piosenka:

Kiedy umrę kochanie,
gdy się ze słońcem rozstanę
i będę długim przedmiotem smutnym

Czy mnie wtedy przygarniesz,
ramionami ogarniesz,
naprawisz, co popsuł los okrutny?

Często myślę o Tobie,
często piszę do Ciebie
głupie listy - w nich miłość,
głupie listy - w nich uśmiech

***

Dziś nie ma tego starszego pana z kozią bródką i młodej buntowniczki o fryzurze „jakby w gówno zapałek powkładać”. Mijałem ją na korytarzu, nie była już taka butna, ocierała łzy z policzków. Odwróciłem wzrok…
W celi ktoś zaproponował, by zmówić za nich modlitwę. Wymruczeliśmy „Ojcze nasz”, a gdy skończyliśmy, zasuszona staruszka w kącie dodała: wieczne odpoczywanie…
- Oni żyją proszę pani – przerwałem jej – po prostu tylko ich tu nie ma.

***

Nie mam już siły czytać, muzyka mnie drażni, bolą mnie żyły. Z dziewięciu osób zostało nas dwie. Puste miejsca zapełnili nowi skazańcy. Za miesiąc nie zostanie z nich prawie nikt…
W kieszeni lekka wibracja. Przyszedł SMS: Pamiętaj o soku z buraków. Napij się, musisz dbać o krew…

Śmierć jak kromka chleba...